423

بیدارم کن

بیدارم کن از کابوسی که دم به دم با من میاد

بیدارم کن

از تصویر یه برگ سبز تو چنگ باد

بیدارم کن

از این وحشت

بیدارم کن

فانوسم باش

فانوسم باش تو تاریکی که لحظه لحظه با منه

فانوسم باش

وقتی این شب ستاره ها پیشمه

فانوسم باش

تو این عادت نازنین دلم

با من باش

آغاز تو صدای تو صدای شهر بی صداست

لبخند تو

خلاصه ی ترانه هاست

دستای تو

برای زخم من دواست

بیدارم کن

من و ببر که خسته ام

که خسته از سیاهی

من و ببر به سمت صبح

من و ببر به سمت نور

به سمت نور